Το _ _ _ _ _ _ του Πλάτωνα [ΙΙΙ]

Τώρα, θα με ρωτήσει κάποιος, τι με έχει πιάσει και ασχολούμαι, μέσα στον καύσωνα, με τον Πλάτωνα [γνωστό και ως Πλατωνάρα ή Πλατωνίσκο].

Έλα μου, ντε!

Παλαιόθεν, που λένε και οι γραμματιζούμενοι, έτρεφα ένα ενδιαφέρον για τη ζωή και το έργο του ανδρός.

Νομίζω ότι η φράση που περιγράφει τον Πλάτωνα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο είναι αυτή που είχε πει κάποτε ο αείμνηστος οικονομολόγος Τζων Κέννεθ Γκαλμπραίηθ - με κάποια άλλη αφορμή:

"Έχοντας το φάρμακο, ανακαλύψαμε τη σύψιλη!"

Και ο "θείος" Πλάτων έχοντας το γιατρικό σχεδόν "δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν" ανακάλυψε και τις σχετικές ασθένειες.

Βέβαια, υπήρξαν και άλλοι μεγάλοι άνδρες, πριν και, κυρίως, μετά τον Πλάτωνα, που συνεισέφεραν και αυτοί με τις φαρμακολογικές τους ανακαλύψεις. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, ο "θείος" ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος -δηλαδή, ο πρώτος φιλόσοφος της Δύσης- που συστηματοποίησε [sic!] την κοινωνική φαρμακολογία. Δόσεις, τρόπους χορήγησης των φαρμάκων κ.ο.κ.

Το γεγονός ότι τα γιατρικά που πρότεινε ο "θείος" προκαλούσαν -και προκαλούν- χειρότερες ασθένειες από αυτές που, υποτίθεται, ότι θεράπευαν δεν θα μας απασχολήσει - προς το παρόν.

Αλλά, και πάλι, πώς να αντισταθεί κανείς...

Είναι γνωστό το πάθος με το οποίο ο "θείος" Πλάτων περιόδευε σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο γυρεύοντας να μετατρέψει κάποιον τυραννίσκο σε Φιλόσοφο-Βασιλιά, για να καταφέρει έτσι να οικοδομήσει την ιδανική [ουτοπική] πολιτεία του.

Φευ! Ωραίες οι νεόκτιστες επαύλεις των νεόπλουτων Φιλοσόφων-Βασιλέων, αλλά χρειάζεται και η χαμαλοδουλειά. Και με τι είδους υλικά ονειρευόταν να οικοδομήσει ο "θείος" την ιδανική πολιτεία;

Ένα από τα πολλά ήταν και το ψεύδος - γενναίον ή μη.

Αντιγράφω από την μεταπτυχιακή εργασία της Ελένης Κακλαμάνου, Περιπτώσεις Απάτης στην Πλατωνική Πολιτεία, που αλίευσα στο διαδίκτυο:

Είτε µας εκπλήσσει είτε όχι, σ’' αυτήν τη δίκαιη πολιτεία που συγκροτείται στο λόγο από το Σωκράτη και τους συνοµιλητές του το ψεύδος έχει θέση. Η έκπληξη γεννιέται χωρίς καν να έχουµε προχωρήσει στον κεντρικό πυρήνα της Πολιτείας (µεταφυσικό µοντέλο) και στις διακηρύξεις περί Φιλοσόφων Βασιλιάδων που έρχονται σε επαφή µε το Αγαθό· είναι απόρροια µόνο του γεγονότος ότι στη διαδικασία αναζήτησης της φύσης της δικαιοσύνης εµπλέκεται το ψεύδος, που εξ ορισµού θεωρείται ηθικά εσφαλµένο.

Υπάρχουν πέντε περιπτώσεις εµφανούς αποδοχής και κατ'’ επέκταση νοµιµοποίησης του ψεύδους στην πόλη:

α) η αποδοχή των ψεύτικων ιστοριών στην εκπαίδευση των φυλάκων (376e-412b),

β) η διάκριση ανάµεσα σε «ψεύδη στην ψυχή» και «ψεύδη στα λόγια» και η ενσωµάτωση των τελευταίων στην κοινωνική και πολιτική ζωή µέσα από τρεις περιπτώσεις χρήσιµης απάτης (382b-e),

γ) η διευκρίνιση ότι µόνο οι άρχοντες νοµιµοποιούνται να κάνουν χρήση του ψεύδους, όταν πρόκειται για όφελος της πόλης (389b),

δ) η περίπτωση του γενναίου ψεύδους (414b-415d) και τέλος,

ε) η παραχώρηση του δικαιώµατος στους άρχοντες να εφευρίσκουν ψεύδη προς όφελος των αρχοµένων (459c).

Πώς το είχε πει παλιά ο Ριζοσπάστης; "Αληθινό είναι ό,τι συμφέρει το λαό"; Ε, κάπως έτσι.

Τι σχέση έχει το ΚΚΕ και ο Ριζοσπάστης με τον Πλάτωνα; Ας μην προτρέχουμε.

Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια... κι ο κολιός τον Αύγουστο...

Το _ _ _ _ _ _ του Πλάτωνα [ΙΙ]

Ο "θείος" Πλάτων έχει γράψει εκπληκτικά πράγματα. Ακολουθεί ακόμη ένα μικρό παράδειγμα από τους Νόμους [Βιβλίο Η΄, παράγραφοι 839-841, μετ. Γ. Κουσουνέλος, εκδ. Κάκτος]:

«…Ξέρω κάποιο τρόπο για να επιβάλω τον νόμο που επιτρέπει τη σεξουαλική επαφή μόνο για λόγους τεκνοποιίας κι απαγορεύει όχι μόνο τις σεξουαλικές σχέσεις στις οποίες σκοτώνεται σκόπιμα το ανθρώπινο γένος αλλά και τη σπατάλη του σπέρματος πάνω σε πέτρες και χώματα, όπου δεν θα ριζώσει ποτέ και δεν θα δημιουργήσει νέους ανθρώπους […]

Πρώτα απ’ όλα είναι νόμος της φύσης. Έπειτα περιορίζει το ερωτικό ένστικτο που συχνά οδηγεί στη μοιχεία, αποθαρρύνει το υπερβολικό φαγοπότι κι εμπνέει στους άντρες στοργή για τις γυναίκες και τις οικογένειές τους. Υπάρχουν όμως και πολλά άλλα αγαθά που θα προκύψουν, αν επιβάλουμε αυτό τον νόμο […]

Αν ο νόμος υποστηριχτεί κατάλληλα, θα επιβληθεί σε όλους και θα τους κάνει να τον υπακούν γεμάτοι φόβο […]

Εμείς θα τους λέμε απ’ την αρχή ιστορίες, ύμνους και τραγούδια που θα τους γοητέψουν και θα τους κάνουν να θεωρήσουν ότι αυτή είναι η πιο σημαντική νίκη. Ποια νίκη; Η νίκη ενάντια στις απολαύσεις. Αν τα καταφέρουν, θα ζήσουν ευτυχισμένοι. Αν όμως αποτύχουν θα συμβεί το αντίθετο. Πέρα απ’ αυτό, ο φόβος ότι η ερωτική πράξη κάθε άλλο παρά είναι σύμφωνη με τους θείους νόμους, θα τους δώσει τη δύναμη να δαμάσουν τα πάθη […]

Πιστεύω ότι η επιθυμία για απολαύσεις, που είναι πολύ ισχυρή και δύσκολα υποχωρεί, μπορεί να καταπολεμηθεί όταν το σώμα ασχολείται με κοπιαστικές εργασίες. Το ίδιο αποτέλεσμα θα είχαμε αν νιώθαμε ντροπή για τις σεξουαλικές μας σχέσεις […]

Αν όμως μπορούσαμε να τα πετύχουμε [όλα αυτά], όλες οι πόλεις θα είχαν μεγάλο όφελος. Μπορεί πάντως, με τη βοήθεια του θεού, να καταφέρουμε να επιβάλουμε το ένα απ’ τα δυο πρότυπα σεξουαλικής συμπεριφοράς…»

Οι επισημάνσεις είναι, φυσικά, δικές μου. Είχα χρησιμοποιήσει και παλιότερα αυτά τα αποσπάσματα, στα πλαίσια ενός "διαγωνισμού", όπου ρωτούσα ποιος ήταν ο... φυσικός αυτουργός των παραπάνω σκέψεων. Οι "διαγωνιζόμενοι" είχαν να επιλέξουν μία από τις παρακάτω απαντήσεις:

Α. Ιωάννης Χρυσόστομος.
Β. ["Άγιος"] Ιερός Αυγουστίνος.
Γ. Πλάτων.
Δ. Μέγας Βασίλειος.
Ε. Ωριγένης.

Μπορείτε να διαβάσετε την εξαιρετική απάντηση του νικητή εδώ.

Το _ _ _ _ _ _ του Πλάτωνα [Ι]

Υπάρχει ένα εκπληκτικό, και πολυχρησιμοποιημένο, απόσπασμα από τους Νόμους του Πλάτωνα. Διαβάστε το προσεκτικά, παρότι η μετάφραση δεν είναι της προκοπής.

«Η ύψιστη απ' όλες τις αρχές είναι πως ποτέ κανένας, άντρας ή γυναίκα, δεν επιτρέπεται να δρα ανεξάρτητα από τους αρχηγούς. Ούτε ο νους κανενός θα 'πρεπε να εθιστεί έτσι που αυτός να αφήνεται να κάνει ο,τιδήποτε με δική του πρωτοβουλία. Ούτε από ζήλο, ούτε ακόμα χάριν παιδιάς.

Αλλά τόσο στον πόλεμο, όσο και σε περίοδο ειρήνης, θα προσέχει πάντα τον αρχηγό του και θα τον ακολουθεί πιστά. Και στο παραμικρό ζήτημα ακόμα θα υπακούει στις εντολές του αρχηγού. Για παράδειγμα, θα πρέπει να σηκώνεται ή να κινείται ή να γυμνάζεται ή να πλένεται ή να γευματίζει ή να αναλαμβάνει καθήκοντα νυχτοφύλακα ή αγγελιαφόρου μόνον εάν έχει διαταχθεί να το κάνει.

[…] Με δυο λόγια, οφείλουμε να συνηθίσουμε σε αυτόματη αποβολή της συνήθειας να κάνουμε κάτι χωρίς τις εντολές του. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε όσο πιο καλά γίνεται ως μέλη μιας ομάδας, γιατί αυτό είναι το καλύτερο και πιο αποτελεσματικό μέσο που εξασφαλίζει τη σωτηρία και την τελική νίκη σε καιρό πολέμου. Καθένας από μας οφείλει να εξασκείται από τα παιδικά του χρόνια στον τρόπο που θα διοικεί και θα διοικείται από τους άλλους. Η ιδέα της ανεξάρτητης, από τις εντολές των αρχηγών, δράσης πρέπει να εξαλειφθεί για πάντα από τη ζωή όλων των ανθρώπων…» [1]

---

[1] «μέγιστον δὲ τὸ μηδέποτε ἄναρχον μηδένα εἶναι, μήτ' ἄρρενα μήτε θήλειαν, μηδέ τινος ἔθει ψυχὴν εἰθίσθαι μήτε σπουδάζοντος μήτ' ἐν παιδιαῖς [942b] αὐτὸν ἐφ' αὑτοῦ τι κατὰ μόνας δρᾶν, ἀλλ' ἔν τε πολέμῳ παντὶ καὶ ἐν εἰρήνῃ πάσῃ πρὸς τὸν ἄρχοντα ἀεὶ βλέποντα καὶ συνεπόμενον ζῆν, καὶ τὰ βραχύταθ' ὑπ' ἐκείνου κυβερνώμενον, οἷον ἑστάναι θ' ὅταν ἐπιτάττῃ τις καὶ πορεύεσθαι καὶ γυμνάζεσθαι καὶ λοῦσθαι καὶ σιτεῖσθαι καὶ ἐγείρεσθαι νύκτωρ εἴς τε φυλακὰς καὶ παραγγέλσεις [...] ἑνί τε λόγῳ τὸ χωρίς τι τῶν ἄλλων πράττειν διδάξαι τὴν ψυχὴν ἔθεσι μήτε γιγνώσκειν μήτ' ἐπίστασθαι τὸ παράπαν, ἀλλ' ἁθρόον ἀεὶ καὶ ἅμα καὶ κοινὸν τὸν βίον ὅτι μάλιστα πᾶσι πάντων γίγνεσθαι--τούτου γὰρ οὔτ' ἔστιν οὔτε ποτὲ μὴ γένηται κρεῖττον οὔτε ἄμεινον οὔτε τεχνικώτερον εἰς σωτηρίαν τὴν κατὰ πόλεμον καὶ νίκην-- τοῦτο ἐν εἰρήνῃ μελετητέον εὐθὺς ἐκ τῶν παίδων, ἄρχειν τε ἄλλων ἄρχεσθαί θ' ὑφ' ἑτέρων· τὴν δ' ἀναρχίαν ἐξαιρετέον [942d] ἐκ παντὸς τοῦ βίου ἁπάντων τῶν ἀνθρώπων…» Πλάτων, Νόμοι, 942 a-d [Αρχαίο Κείμενο].

Ο λύκος [Κ. Μητσοτάκης] κι αν εγέρασε...

... κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε την γνώμην άλλαξε μήτε την κεφαλήν του!

Την παλιά του τέχνη [κόσκινο] έπιασε για μια ακόμη φορά ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.

Σύμφωνα με, σαφές μέσα στην... ασάφειά του, δημοσίευμα της χθεσινής Καθημερινής, "βετεράνος Έλληνας πολιτικός, εκτός Κοινοβουλίου σήμερα" καταβάλλει προσπάθειες υπονόμευσης του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου. Ο εν λόγω πολιτικός "γνωστοποίησε προ ημερών χωρίς περιστροφές σε σημαίνοντα πολιτειακό παράγοντα, στη διάρκεια συνομιλίας τους, την άποψή του ότι ο «ανυπότακτος» νυν Kύπριος πρόεδρος πρέπει να τεθεί εκτός πολιτικού σκηνικού".

Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;

Δεν χρειάζεται και καμιά ιδιαίτερη φαντασία για να καταλάβει κάποιος ότι ο "βετεράνος Έλληνας πολιτικός" είναι ο Κ. Μητσοτάκης και πως ο "σημαίνων πολιτειακός παράγων" είναι ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας.

Και μπορεί μεν η Καθημερινή να φωτογραφίζει στο πρωτοσέλιδό της τα σχετικά πρόσωπα, αποφεύγοντας να αναφέρει ονόματα, ωστόσο η εφημερίδα Το Παρόν, στo χθεσινό πρωτοσέλιδο κύριο θέμα της είναι σαφέστατη:

"Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου... Συνωμοτεί ο Μητσοτάκης - Σε εξέλιξη σχέδιο ανατροπής του Τάσσου Παπαδόπουλου, στο οποίο επιχείρησε να εμπλέξει και τον Παπούλια! Πλήρης ταύτιση προέδρου Δημοκρατίας-Καραμανλή. Μετέωρη η Ντόρα και το μπλοκ του «Ναι»".

Βέβαια, ο Κ. Μητσοτάκης δεν τρελάθηκε, τώρα στα γεράματα, ώστε να επιχειρεί τόσο ανοιχτά να υπονομεύσει τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το μέλλον της κοράκλας προσπαθεί να εξασφαλίσει.

Διότι, ποιος ξέρει τι είδους υποσχέσεις έχουν δοθεί, ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού, σχετικά με το "Σχέδιο Ανάν", το οποίο είναι σίγουρο πως κάποια στιγμή μετά τις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου έτους στην Κύπρο θα τεθεί ξανά στην κρίση του κυπριακού λαού. Και ένα ενδεχόμενο νέο "Όχι" στο "Σχέδιο Ανάν" θα "υπονομεύσει" κατά τον χειρότερο τρόπο το πολιτικό μέλλον της θυγατρός. Το έχουμε γράψει άλλωστε πρόσφατα: υπαλλήλους και συμβούλους χρειάζονται εκείνοι που παίρνουν τις αποφάσεις. Και όταν οι υπάλληλοι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους...

Το "περίεργο" πάντως μ' αυτήν την ιστορία είναι ότι, σήμερα, όλες οι εφημερίδες της δημοκρατικής παράταξης [τρομάρα μας!] έκαναν... γαργάρα τα υπονομευτικά σχέδια του Κ. Μητσοτάκη. Ούτε λέξη από τις ναυαρχίδες της παράταξης... Έτσι είναι όταν τις μισές Κυριακές του χρόνου φιλοξενούν συνεντεύξεις του επιτίμου και τις άλλες μισές της θυγατρός...

Επιμύθιον;

Πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι...

Τα... Μπακουνίνεια, και τα Προμήθεια

Ω παίδες Ελλήνων, παιδιά της Σαμαρίνας, παλληκάρια α-πό τη Λι-βα-α-διά... πού βαδίζωμεν, πού πάμε;

Ας υποθέσουμε ότι κάποιοι αναρχικοί οργανώνουν κάθε χρόνο, προς τα τέλη Μαΐου, εκδηλώσεις προς τιμήν του ρώσου αναρχικού Μιχαήλ Μπακούνιν [18 (30) Μαΐου 1814 - 19 Ιουνίου (1η Ιουλίου) 1876].

Τι θα λέγαμε σε περίπτωση που οι εν λόγω αναρχικοί άρχιζαν, προς το τέλος των εκδηλώσεων, να "υμνολογούν" και τον Τσάρο, στις φυλακές και στους τόπους εξορίας του οποίου ο Μπακούνιν είχε περάσει ουκ ολίγα χρόνια της ζωής του;

Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το "κλασικό":

Μωραίνει [ο Άν-αρχος και Ά-τελος] Κύριος [και αφέντης] ον βούλεται απολέσαι.

Αυτές τις ημέρες [23-24-25 Ιουνίου 2006] διεξάγονται στον Όλυμπο, για ενδέκατη συνεχή χρονιά, τα Προμήθεια 2006, τριήμερες πολιτιστικές εκδηλώσεις, "εκδηλώσεις τιμής, προβολής και ανάδειξης της ελληνικής θέασης του κόσμου".

"Κύρια εκδήλωση του τριημέρου αποτελούν τα καλλιτεχνικά δρώμενα του Προμηθεϊκού δράματος και του Προμηθεϊκού Πυρός που απετέλεσαν το μυθολογικό και ψυχολογικό υπόβαθρο της ελληνικής κοσμοθεάσεως και του ελληνικού πολιτισμού", δηλώνουν οι οργανωτές των εκδηλώσεων.

Ως εδώ όλα καλώς.

Αν όμως επισκεφτούμε στον παραπάνω ιστότοπο τη σελίδα τη σχετική με τα Προμήθεια 2005 διαβάζουμε τα εξής εκπληκτικά:

Μέλη του ΥΣΕΕ οι ιερείς και οι ιέρειες με τις λευκές, λιτές ενδυμασίες τους, προσαρμοσμένες απόλυτα στην αισθητική της εποχής μας δίχως τίποτα το εξεζητημένο ή περιττό, έδιναν με το λειτουργικό της τελετής, την ευσεβή προσήλωσή τους και την απλότητά τους μια αίσθηση ηρεμίας και μεγαλείου. Η αναφώνηση ύμνων προς τις Πιερίδες Μούσες, προς τον Δία και προς τον Απόλλωνα, η σπονδή και η προσφορά στο βωμό αναίμακτης θυσίας (προσφορά καρπών και σίτου)...

Δηλαδή, αν καταλαβαίνω καλά, στις εκδηλώσεις προς τιμήν του Προμηθέα αναφωνούνται ύμνοι προς τον Δία και γίνονται σπονδές και προσφορές στο βωμό;

Έχουμε και συνέχεια:

«Ο Δίας ενθρονίζει τον υιό του ως μέγιστο βασιλέα απάντων των εγκοσμίων θεών» ακούμε τους αφηγητές να λένε καθώς απομακρύνονται αργά προς τους Δελφούς ο μικρός Διόνυσος και ο Απόλλων «και ο ίδιος υπερυψώνεται πλέον στην αιώνια βασιλεία του. Γίνεται ο πατέρας θεών τε ανθρώπων τε, η γαλήνια Ολύμπια μορφή…». Τα φώτα έχουν σβήσει όλα και μόνον η προμηθεϊκή πυρά συνεχίζει να μένει αναμμένη στο βωμό.

Και αμέσως μετά:

Μέσα στην απόλυτη ησυχία και υπό τη φλόγα του βωμού που καίει, ακούγεται επιβλητικά αντηχώντας προς όλα τα όρη τριγύρω και στις δασωμένες πλαγιές του Ολύμπου ο ύμνος προς τον Δία («ω Ζευ, πάτερ Ζευ, σων μεν ουρανού κράτος…»).

Στη συνέχεια του... δρώμενου,

Ο Ηρακλής θα ανέβει στον τόπο του μαρτυρίου, θα σπάσει τα δεσμά [σ.σ. του Προμηθέα] και θα απελευθερώσει τον πολύπαθο υπέρ της ανθρώπινης ύπαρξης Τιτάνα. Με τη συνοδεία του Ηρακλή, ο Προμηθέας θα προχωρήσει προς τον βωμό. «Το πρωτόλειο Πυρ του Προμηθέα, εμπλουτισμένο με το Μέτρο και την Αρμονία, διαχέεται πλέον στα ποτάμια της ανθρώπινης ψυχής και αναβλύζει από αυτά» λένε οι αφηγητές. Μία Ιέρεια σηκώνει από κάτω τον πεσμένο δαυλό του και του τον προσφέρει. «Γίνεται διαύγεια και Φως, πνεύμα ελληνικόν, αείζωον και αεί υπάρχων [sic!]» ! Ο Προμηθέας ανάβει το δαυλό από το βωμό και τον σηκώνει ψηλά:

«Λάβετε το φως εκ του ανεσπέρου φωτός του ελληνικού»!

Προμηθεύς Ανέστη και δεύτε λάβετε φως;

Τι λέτε ω ρε παιδιά του Ολύμπου και του Κίσσαβου, του Διός και της Σεμέλης;

Υμνείτε ταυτόχρονα τους θύτες και τα θύματα;

Διότι ο Προμηθέας, αφού πρώτα βοήθησε τον Δία να επικρατήσει τον Τιτάνων, που είχαν αρνηθεί τη βοήθειά του, στη συνέχεια στράφηκε εναντίον του, όταν ο Δίας, αφού μοίρασε τιμές και εξουσίες τους θεούς, αρκέστηκε να πει πως άμα ξεκληριστεί το γένος των ανθρώπων, αυτός θα πλάσει νέο.

Τότε ο Προμηθέας ήταν ο μόνος που αντιτάχθηκε φανερά σ' αυτή την απόφαση του βασιλιά των θεών. Και όχι μόνο αντιτάχθηκε αλλά και, ενεργώντας με πολλή τόλμη και σοφές προβλέψεις, πέτυχε να λυτρώσει τους ανθρώπους από τον αφανισμό. Έτσι, από τότε έβαλε μέσα στο νου των ανθρώπων πολλές ελπίδες και έκανε με αυτές να μη βλέπουν πια σε κάθε βήμα το χαμό τους. Ύστερα τους έφερε τη φωτιά, που αποδείχτηκε "κοινό ωφέλημα για τους θνητούς", "μεγάλη ευκολία και δάσκαλος κάθε τέχνης". Μερικοί μάλιστα είπαν πως ο Προμηθέας δεν περιόρισε ως εδώ τις ευεργεσίες του στους ανθρώπους, αλλά έκατσε και ο ίδιος και τους δίδαξε τις τέχνες και τις επιστήμες. [Ελληνική Μυθολογία, τ. Οι Θεοί, σελ. 31, Εκδοτική Αθηνών]

Και τι έκανε τότε "ο πατέρας ανθρώπων τε και θεών, η γαλήνια Ολύμπια μορφή";

Διέταξε να δέσουν τον Προμηθέα σε έναν πάσσαλο στην κορυφή του Καυκάσου και καθημερινά ένας αετός κατέβαινε και του έτρωγε το συκώτι, που ξαναγινόταν την άλλη μέρα, όταν και πάλι ο αετός ορμούσε και πάλι και το έτρωγε.

Αυτή η τιμωρία ήταν, όπως έλεγαν, είτε γιατί ο Προμηθέας είχε δείξει από την αρχή εχθρότητα για τους θεούς του Ολύμπου, είτε γιατί είχε εξαπατήσει τον Δία, είτε γιατί είχε κλέψει τη φωτιά, ή τέλος, γιατί είχε επιθυμήσει να κάνει δική του την Αθηνά. [ό.π., σελ. 33]

Τριάντα χρόνια αργότερα ο Προμηθέας απελευθερώθηκε από τον Ηρακλή...

Ηθικά διδάγματα:
Α. Μην στραφείτε ενάντια στους θεούς.
Β. Μην βοηθήσετε καθ' οιονδήποτε τρόπο τους ανθρώπους.
Γ. Μην επιθυμήσετε τις θυγατέρες των αφεντικών.

Τελευταίο αλλά όχι έσχατο

Δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό...
Παραθέτω λοιπόν κάποια αποσπάσματα από τη Μυθολογία του Απολλοδώρου [μετ. Π. Πετρίδης, εκδ. Ι. Ζαχαρόπουλος, σελ. 29-31], αν μη τι άλλο για να δώσω και κάποιες ιδέες στους λάτρεις της... αιώνιας βασιλείας του θεού:

Ο δε Προμηθεύς, αφού έπλασεν ανθρώπους από χώμα και νερό, έδωκεν εις αυτούς και το πυρ, το οποίον (το έκλεψεν από τον ουρανόν) και το έφερε, κρυφά από τον Δία, κρυμμένο σε ένα κουτί [...]
Υιός δε του Προμηθέα ήτο ο Δευκαλίων. Αυτός δε ήτο βασιλεύς εις τα μέρη της Φθιώτιδος και ενυμφεύθη την Πύρραν, θυγατέρα του Επιμηθέα και της Πανδώρας, την οποίαν οι θεοί έπλασαν ως πρώτην γυναίκα. Επειδή δε οι θεοί ήθελαν να εξαφανίσουν το (αμαρτωλόν) χάλκινον γένος των ανθρώπων, ο Δευκαλίων, κατά συμβουλήν του Προμηθέα, έφτιασε μίαν κιβωτόν και αφού έβαλε μέσα τρόφιμα, εμβήκε μέσα εις αυτήν, μαζί με την Πύρραν. Ο δε Δίας έρριξε ραγδαία βροχή από τον ουρανό και κατέκλυσε πλείστα μέρη της Ελλάδος [...]
Ο δε Δευκαλίων είχεν από την Πύρραν τρία παιδιά, εκ των οποίων πρώτον ήτο ο Έλλην...

Απορία: Εκείνο το "Εθνικοί" στο Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών δεν είναι καιρός πια να αντικατασταθεί με την ορθή απόδοση στα ελληνικά του αντίστοιχου εβραϊκού όρου;

Bilderberg 2006 [III]

Η εφημερίδα Τα Νέα δημοσιεύει σήμερα ολοσέλιδο άρθρο του Στέλιου Βραδέλη για τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ με τίτλο "Οι Έλληνες του Κλαμπ των Ισχυρών - Αλήθειες και Μύθοι για τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ". Ψύχραιμη αντιμετώπιση του θέματος, με κάποια ιστορικά στοιχεία, πληροφορίες για τη μυστικότητα που περιβάλλει τις συναντήσεις των μελών της Λέσχης και τα όσα συζητώνται σ' αυτές, πληροφορίες για τη φετινή συνάντηση και τους Έλληνες που συμμετείχαν σ' αυτήν.

Το άρθρο συνοδεύεται και από σχετικό γράφημα για τους Έλληνες πολιτικούς που έχουν συμμετάσχει στις συνεδριάσεις της Λέσχης την τελευταία περίπου εικοσαετία.

Το άρθρο είναι το μοναδικό, εξ όσων γνωρίζω, που δημοσιεύτηκε στον ελληνικό τύπο σχετικά με τη φετινή σύνοδο της Λέσχης. Προφανώς όσοι Έλληνες συμμετείχαν δεν επιθυμούν τη δημοσιοποίηση του γεγονότος. Κάποιες χρονιές οι παραπολιτικές στήλες των εφημερίδων "πλημμυρίζουν" με σχόλια για τη συμμετοχή στις εργασίες της Μπίλντερμπεργκ του ενός ή του άλλου πολιτικού. Οι ίδιοι διοχετεύουν τις σχετικές πληροφορίες για να δείξουν ότι οι μετοχές τους στο πολιτικό χρηματιστήριο βρίσκονται σε άνοδο...

Στο άρθρο υπάρχει ένα μικρό λαθάκι: ο Λουκάς Τσούκαλης παραμένει πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, δεν είναι "πρώην".

Η ιδιότητα του Λ. Τσούκαλη αναφέρεται στο άρθρο της ίδιας εφημερίδας που υπογράφει ο ίδιος στη σελίδα 14: "Ζήσε και συ τον δικό σου μύθο... στο ελληνικό πανεπιστήμιο".

Bilderberg 2006 [II]

Την τιμητική του έχει σήμερα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων το "ελληνικό παράρτημα" της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.

Οι δηλώσεις του καθηγητή του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θάνου Βερέμη (βιογραφικό στον ιστότοπο του υπουργείου Παιδείας), Α΄ Αντιπροέδρου του ΕΛΙΑΜΕΠ, για τους φοιτητές που έχουν καταλάβει τις περισσότερες σχολές των ελληνικών πανεπιστημίων προκαλούν έντονες αντιδράσεις.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρουν Τα Νέα στην πρώτη τους σελίδα: "Τορπίλη στον διάλογο από σύμβουλο της υπουργού - Προβοκάρουν με "νταήδες" και "αιώνιους" - Βερέμης: Άγρια επίθεση στους φοιτητές των καταλήψεων".

Ο Θ. Βερέμης, μπιλντερμπέργκερ 1993 και 1999, έκανε αυτές τις δηλώσεις υπό την ιδιότητά του ως προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας και προέδρου του Συμβουλίου Ανώτατης Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης.

Ένας άλλος έλληνας μπιλντερμπέργκερ, ο Γιώργος Δαυίδ, μέλος του Δ.Σ. του ΕΛΙΑΜΕΠ, έχει και αυτός την τιμητική του στα σημερινά πρωτοσέλιδα, αφού η Επιτροπή Ανταγωνισμού επέβαλε στην εταιρεία Coca-Cola 3E, της οποίας τυγχάνει πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, πρόστιμο μαμούθ ύψους 8,6 εκατομμυρίων ευρώ.

Η Καθημερινή φιλοξενεί την είδηση στην πρώτη της σελίδα, όπου, πιο κάτω, διαβάζουμε ακόμη μία ενδιαφέρουσα είδηση: "Στις καλένδες το Ευρωσύνταγμα παρά τις προσπάθειες Μπαρόζο για επανέναρξη διαδικασιών".

Και ποιος τυγχάνει, από τον Απρίλιο του 2005, Ειδικός Σύμβουλος του πάλαι ποτέ Πορτογάλου μαοϊκού και νυν Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jose Manuel Barroso; Μα ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, Λουκάς Τσούκαλης. Μπιλντερμπέργκερ 2003 και 2006.

Έχουν και οι παγκοσμιοποιητές τα προβλήματά τους...

Πέρυσι την άνοιξη, για παράδειγμα, είχε ξεσπάσει και ένα σκανδαλάκι με τον Ζοζέ Μπαρόζο, όταν αποκαλύφθηκε ότι, τον Αύγουστο του 2004, είχε φιλοξενηθεί για μία εβδομάδα στη θαλαμηγό του εφοπλιστή-τραπεζίτη-επιχειρηματία Σπύρου Λάτση. Οι Ζοζέ Μπαρόζο και Σπύρος Λάτσης συνδέονται φιλικά εδώ και 25 χρόνια από την εποχή που σπούδαζαν στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης.

Ανάλογο σκανδαλάκι, βέβαια, δεν ξεσπά ποτέ όταν φιλοξενείται στη θαλαμηγό του Σπ. Λάτση, ο πάλαι ποτέ πλανητάρχης και πατέρας του νυν πλανητάρχη Τζωρτζ Μπους Α΄, που αυτές τις ημέρες, για μία ακόμη φορά κι ακόμη μία χρονιά, απολαμβάνει τις ελληνικές θάλασσες επισκεπτόμενος και διάφορα νησιά, όπως την Φολέγανδρο...

Κι οι παγκοσμιοποιητές χρειάζονται τις διακοπές τους...

Bilderberg 2006

Η ετήσια σύνοδος της περιβόητης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ (54η κατά σειρά), έγινε εφέτος στην Οττάβα του Καναδά, από τις 9 ώς τις 11 Ιουνίου.

Τα θέματα που συζητήθηκαν, σύμφωνα με το επίσημο δελτίο τύπου, ήταν: οι σχέσεις Ευρώπης-Αμερικής, το ενεργειακό, η κατάσταση στη Ρωσία, στο Ιράν, στη Μέση Ανατολή και στην Ασία και, τέλος, τα ζητήματα της τρομοκρατίας και της μετανάστευσης.

Στη σύνοδο συμμετείχαν περίπου 130 άτομα, τα δύο τρίτα εκ των οποίων προέρχονταν από την Ευρώπη ενώ οι υπόλοιποι από τη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ και Καναδά). [Εκτός Αμερικής και Ευρώπης εφέτος παραβρέθηκαν ένας Παλαιστίνιος, ένας Ισραηλινός, ένας Ιρακινός και ένας Κινέζος]. Περίπου το ένα τρίτο των μελών είναι πολιτικοί (μέλη κυβερνήσεων κάποιοι εξ αυτών) ενώ οι υπόλοιποι προέρχονται από τους χώρους της οικονομίας, της βιομηχανίας, της εργασίας, της εκπαίδευσης και των τηλεπικοινωνιών. Οι συμμετέχοντες, παρίστανται ως άτομα και όχι με την επίσημη ιδιότητά τους και επιλέγονται με τα εξής κριτήρια: την εμπειρία τους, τις γνώσεις τους, τη θέση τους. Όλες οι συζητήσεις είναι ανεπίσημες και off-the-record.


Ροκφέλλερ
Ως γνωστόν, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ αποτελεί την προσωπική δεξαμενή σκέψης-λέσχη του γνωστού και μη εξαιρετέου Ντέιβιντ Ροκφέλλερ, της γνωστής οικογενείας πετρελαιάδων, τραπεζιτών, επιχειρηματιών, πολιτικών, χρηματιστών...

Ο Ντ. Ροκφέλλερ είναι το μοναδικό άτομο που έχει παραστεί και στις 54 συνόδους της Λέσχης.

Εφέτος συμμετείχαν επίσης και οι: Χένρυ Κίσσινγκερ, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ και Ρίτσαρντ Περλ εκ των στρατηγικών νοών της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και στενοί συνεργάτες του Ντ. Ροκφέλλερ επί σειρά ετών.
Ο πλήρης κατάλογος με τα υπόλοιπα μέλη υπάρχει στον γνωστό ιστότοπο τον αφιερωμένο στις δραστηριότητες της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.



Ελλάς τα μεγαλεία σου!
Από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν στη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ:

• Γεώργιος Α. Δαυίδ [Ελληνική Εταιρεία Εμφιαλώσεως – 3Ε – Coca-Cola, που συμμετέχει ανελλιπώς από το 1996 στις συναντήσεις, ως συντονιστής –προφανώς– της Λέσχης στην Ελλάδα].
• Γεώργιος Αλογοσκούφης [υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, που είχε πάρει μέρος στις εργασίες της Λέσχης και πέρυσι].
  
• Λουκάς Τσούκαλης [καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και, όπως αναφέρεται στον κατάλογο των μελών, πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, το οποίο κάποτε ήταν Ελληνικό Ίδρυμα Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), και τώρα του έχει απομείνει το ακρωνύμιο. Διάφορα μέλη του ΕΛΙΑΜΕΠ έχουν κατά καιρούς συμμετάσχει στις συνόδους της Λέσχης: Γεώργιος Δαυίδ, Αλέξης Παπαχελάς (δημοσιογράφος), Θάνος Βερέμης και Θεόδωρος Κουλουμπής (καθηγητές πανεπιστημίων), Γιάννης Βαληνάκης (πανεπιστημιακός, υφυπουργός Εξωτερικών). Ο Λουκάς Τσούκαλης είχε λάβει μέρος και στη συνάντηση του 2003, ενώ έναν χρόνο νωρίτερα είχε λάβει μέρος στη συνάντηση της Τριμερούς Επιτροπής (Trilateral), που αποτελεί ακόμη ένα... μαγαζάκι του Ροκφέλλερ, με τη συμμετοχή και Ιαπώνων].
  

Για τις συνόδους των προηγούμενων ετών μπορείτε να διαβάσετε τα παρακάτω κείμενά μου:

• 2000
• 2001
• 2002 και εδώ αλλά και εδώ
  
• 2003 και εδώ
• 2004
• 2005
  

Υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν ότι η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ αποτελεί ένα είδος άτυπης παγκόσμιας κυβέρνησης.

Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, κατά την ταπεινή μου γνώμη.

Σιγά να μην κυβερνάνε τον κόσμο οι Ροκφέλλερ από κοινού με τον όποιο Γ. Αλογοσκούφη...

Απλά πρόκειται για μια λέσχη όπου τα αφεντικά του πλανήτη έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν τις ηγετικές προσωπικότητες της πολιτικής, των επιχειρήσεων και των ΜΜΕ και να ενημερώνονται από "πρώτο χέρι" για όσα συμβαίνουν στις χώρες τους - και όχι μόνον.

Οι πραγματικοί αφέντες του κόσμου συμβούλους και υπαλλήλους χρειάζονται. Τις αποφάσεις μπορούν να τις παίρνουν και μόνοι τους...

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες του Ντ. Ροκφέλερ προέρχονται από το άρθρο της Κορίνας Βασιλοπούλου, "Δυναστεία Ροκφέλερ - Οι Εφευρέτες της Παγκοσμιοποίησης", Ε-Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 16 Απριλίου 2006.