Ιδεολογικοί τρομοκράτες και εθνικιστές του κερατά

Ο Στάθης [Σταυρουλάκης] δημοσίευσε χθες στον Ναυτίλο του στην Ελευθεροτυπία ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο σχετικά με την ιδεολογική -και όχι μόνον- τρομοκρατία που ασκούν οι Ισραηλίτες. Με κάποιες επιμέρους επιφυλάξεις, μπορώ να πω ότι το κείμενο αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί περίληφη κάποιων "κεφαλαίων" από Το Γκόλεμ του Πλάτωνα. Ακολουθούν κάποια αποσπάσματα:

Εχοντας, από αιώνες. μετατρέψει την ιστορία τους και τη μυθολογία τους σε θρησκεία, οι Ισραηλίτες είναι οι μόνοι που κατέχουν αυτό το παράδοξο μέσω
ακριβώς της θρησκείας τους να έχουν μετατρέψει τα βιβλία της ιστορίας τους (και της μυθολογίας τους) σε ιερά κείμενα. Μάλιστα σε ιερά κείμενα και των άλλων δύο βιβλικών-μονοθεϊστικών θρησκειών. [...]

Τα «ιερά» αυτά «κείμενα», απ' τον Ησαΐα έως τους Μακκαβαίους, βρίθουν παραινέσεων εξόντωσης των άλλων, είτε απ' τον Θεό τον ίδιο, είτε απ' τους προφήτες του. Τούτο όχι μόνον ενοχλεί τους Ισραηλίτες αλλά αντιθέτως απαιτούν απ' όλους τους άλλους να αλλάξουν και να απαλείψουν απ' τα δικά τους ιερά κείμενα οτιδήποτε είναι δυνατόν να υπάρχει ή να ανιχνευθεί σε αυτά ως αιχμή ή υπαινιγμός που οι Ισραηλίτες θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν ...αντισημιτισμό. Παράλογο;

Οχι. «Εξυπνο»!

«Εξυπνο» στο πλαίσιο της ιδεολογικής τρομοκρατίας που ασκούν κατά πάντων.[...]

Ούτε τα χριστιανικά, ούτε τα μουσουλμανικά κείμενα παροτρύνουν στον φόνο του γείτονα, την αρπαγή της γυναίκας του, την καταπάτηση του αγρού του, μόνον στα εβραϊκά ιερά κείμενα ευλογούνται αυτές οι ανδραγαθίες απ' τον ίδιον τον Θεό, πότε με μεσσία τον Κύρο και πότε με σπάθη τον Δαρείο. Κι όμως οι Ισραηλίτες ζητούν απ' τους άλλους ν' αλλάξουν τα κείμενά τους, ενώ τα δικά τους τα κρατούν απαραβίαστα. [...]

Εθνικιστές του κερατά οι ίδιοι, διαβρώνουν συστηματικά, ιδίως μέσα απ' τις τέχνες τα γράμματα και τον Τύπο, το αίσθημα πατριωτισμού και αυτογνωσίας των άλλων συκοφαντώντας τα ως εθνικιστικά.

Εκτρέφοντας τσιράκια στον προνομιακό χώρο της επικοινωνίας ή προστατεύοντας καριέρες, καθιστούν ύποπτον ρατσισμού, ρατσιστή ή αντισημίτη, όποιον αντιστρατεύεται τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που εξαπολύουν ή αντιστέκεται (κυρίως μέσα στις ΗΠΑ αλλά και την Ευρωπαϊκή Ενωση) στο παραλήρημα θανάτου που είναι πλέον το κράτος-στρατός που διαθέτουν.

Αυτό κάποτε θα σταματήσει, πόσον και σε πόσους ακόμα θα κοστίσει, είναι το ερώτημα. [...]

Η πολιτική ορθότης, ο μεταμοντερνισμός, η αποκοπή απ' τα ανθρωπιστικά γράμματα, μπορεί προσώρας να δουλεύουν το ίδιο καλά όσον τα άρματα μάχης, αύριο όμως θα δουλέψουν καλύτερα απ' τα μπούμερανγκ. Οι Ισραηλινοί πρέπει να βρουν τον δρόμο της συμβίωσης με τους Αραβες, αλλοιώς θα αλλάζουμε όλοι διαρκώς θέσεις στο Αουσβιτς.