ΑΝΑΣΚΟ[λο]ΠΗ[ι]ΣΗ [Ι]

Ανασκόπηση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή ή η ανασκολόπιση της πραγματικότητας.

Ας πάρουμε τα πράγματα κάπου από την αρχή.

Δευτέρα, 17 Ιουλίου. Ο πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Τζων Μπόλτον απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το θάνατο οκτώ Καναδών πολιτών που σκοτώθηκαν από πυρά ισραηλινών αεροπλάνων στο νότιο Λίβανο την Κυριακή, δηλώνει ότι δεν υπάρχει "ηθική ισοδυναμία" [moral equivalence] όσον αφορά το θάνατο πολιτών που σκοτώνονται από ισραηλινά πυρά και το θάνατο ισραηλινών πολιτών που πεθαίνουν εξαιτίας "κακόβουλων τρομοκρατικών ενεργειών".

Ηθικόν δίδαγμα: όλοι οι πολίτες είναι ίσοι, αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους άλλους.

Ποιοι ήταν οι Καναδοί πολίτες; Ένα καναδο-λιβανέζικο ζευγάρι [ο σύζυγος φαρμακοποιός στο Μόντρεαλ], τα τέσσερα παιδιά τους, η μητέρα του και ένας θείος, που έκαναν διακοπές κοντά στους συγγενείς τους στο Λίβανο. Σκοτώθηκαν και τρεις από τους τελευταίους.

Ο Τζων Μπόλτον συνέχισε: "Απλώς δεν είναι το ίδιο πράγμα να λέμε ότι είναι το ίδιο να στοχεύεις σκόπιμα αθώους πολίτες, να επιθυμείς τον θάνατό τους, να εκτοξεύεις ρουκέτες και να χρησιμοποιείς εκρηκτικές συσκευές ή να προχωρείς σε απαγωγές και το ίδιο οι λυπηρές και εξαιρετικά ατυχείς συνέπειες της αυτοάμυνας".

Αν ο Μπόλτον έχει αυτές τις απόψεις για τις δολοφονίες Καναδών πολιτών φανταστείτε τι άποψη έχει για τις "παράπλευρες απώλειες" Λιβανέζων πολιτών...

Ο Τζ. Μπόλτον λογικό [;] είναι να έχει αυτές τις απόψεις. Μέλος κι αυτός της κλίκας των νεοσυντηρητικών που καθορίζουν τα τελευταία χρόνια την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, δεν θα μπορούσε παρά να επηρεαστεί από τις... θεολογικές πεποιθήσεις τους. Εβραίοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, πρώην αριστεροί [τροτσκιστές] στην πλειοψηφία τους, αποτελούν την αιχμή του δόρατος του εβραϊκού λόμπυ στις ΗΠΑ.

Τώρα, αν εγώ θέσω το ερώτημα σχετικά με το τι ακριβώς αναφέρει το Ταλμούδ για τους μη εβραίους [που στα αγγλικά ο όρος είναι gentiles, στα εβραϊκά goyim, στα ελληνικά (της Καινής Διαθήκης) έθνη ή εθνικοί και που η ακριβής μετάφραση είναι "βδελύγματα"] κινδυνεύω να χαρακτηριστώ αντισημίτης;

Διότι σκέφτομαι ότι ο ρατσισμός ["η κοινωνική ή πολιτική πρακτική διακρίσεων, που βασίζεται στο δόγμα της ανωτερότητας μιας φυλής, εθνικής ή κοινωνικής ομάδας και στην καλλιεργημένη αντίληψη των μελών της ότι οφείλουν να περιφρουρήσουν την αμιγή σύσταση, την καθαρότητα της ομάδας τους, καθώς και τον κυριαρχικό τους ρόλο έναντι των υπολοίπων φυλετικών, εθνικών, κοινωνικών κ.λπ. ομάδων, που θεωρούνται από αυτά κατώτερες" (Μπαμπινιώτης)] δεν πλήττει μόνον τους αντισημίτες αλλά έχει πλήξει εδώ και χιλιάδες χρόνια τους... σημίτες.

Θυμάμαι ότι σε μία από τις "κλασικές Θεαμαπάτες" είχα αναφερθεί σε μία καθόλα εμετική ιστορία, σχετικά με μία επιστημονική μελέτη που είχε δημοσιευτεί σε μία επιστημονική επιθεώρηση του εξωτερικού. Οι συντάκτες της μελέτης είχαν καταλήξει, μετά από έρευνες, στο συμπέρασμα ότι το 98% [ή περίπου] των εβραίων κατοίκων του Ισραήλ είχαν το ίδιο DNA με τους Παλαιστίνιους. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του περιοδικού, ο εκδότης του απέστειλε επιστολή στους συνδρομητές με την οποία τους ζητούσε να αφαιρέσουν και να πετάξουν τις σελίδες του συγκεκριμένου άρθρου. "Προφανώς" οι εβραίοι δεν έχουν το ίδιο DNA με τους Παλαιστίνιους.

Το πόσο καθαρό είναι το DNA τους, φαίνεται και από δεκάδες σοβαρές μελέτες [αρκεί μία έρευνα στο διαδίκτυο] που έχουν γίνει από εβραίους και στις αναφέρονται τα αποτελέσματα ερευνών σύμφωνα με τις οποίες οι εβραίοι είναι γενετικά... καθαροί. Σύμφωνα με μία από αυτές τις έρευνες, τα τελευταία δύο χιλιάδες χρόνια, μόλις ένας στους 200 γάμους μεταξύ εβραίων ήταν μικτός. Δηλαδή από τα 400 άτομα που παντρεύονταν μόλις ένα ήταν "βδέλυγμα".

Αυτά περί καθαρότητας. Περί ανωτερότητας δεν θα μιλήσουμε. Ο Εκλεκτός Λαός του Θεού δεν έχει χρεία συνηγόρων...

Αυτά τα ολίγα, για να μην νομίζετε ότι η συμπεριφορά του ισραηλινού στρατού προς τους Παλαιστίνιους ή τους Λιβανέζους αποτελεί μία περιστασιακή παρεκτροπή...

Και, βέβαια, όποιος τολμήσει να ασκήσει έστω και την παραμικρή κριτική στην πολιτική του Ισραήλ, χαρακτηρίζεται αυτομάτως αντισημίτης. Πάντως, προσωπικά διαφωνώ με την εξίσωση σιωνισμού και ναζισμού. Δεν μπορείς να κατηγορείς ως μιμητές τους πρώτους διδάξαντες.

Γιατί ένα από τα περίεργα της ιστορίας είναι και το γεγονός ότι, όσον αφορά στον φυλετισμό, οι ναζί αντέγραψαν τους εβραίους. Κάτι που κανείς -ή σχεδόν κανείς- δεν αναφέρει. Καλώς ή κακώς [κάκιστα κατά την προσωπική μου άποψη] οι ναζί θεωρούσαν ότι για όλα τα δεινά της Γερμανίας ευθύνονταν οι εβραίοι. Ποια ήταν η συνταγή επιτυχίας των εβραίων; Φυλετική καθαρότητα, κοινωνική και οικονομική συνοχή, φυλετικός απομονωτισμός. Αυτό ακριβώς επιδίωξαν οι ναζί να επιτύχουν στη Γερμανία, με τα γνωστά αποτρόπαια αποτελέσματα.

Απαραίτητη διευκρίνηση: όταν λέμε ότι το 1999 οι Αμερικανοί βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία, φυσικά και δεν θεωρούμε υπεύθυνο για τους βομβαρδισμούς κάθε Αμερικανό πολίτη, αλλά την ηγετική κλίκα των ΗΠΑ, που ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα βρίσκεται στην εξουσία, καθορίζει την πολιτική της χώρας. Το ίδιο ακριβώς εννοούμε ότι μιλάμε για τις δολοφονίες αμάχων στον Λίβανο ή στην Παλαιστίνη από το Ισραήλ. Άλλο οι ηγετικές κλίκες ή ομάδες που κυβερνούν μία χώρα και άλλο ο λαός της χώρας. Σαφές;

Άλλο η ηγετική κλίκα του Ισραήλ και άλλο οι Ισραηλινοί πολίτες. Άλλο η ηγετική κλίκα των ραββίνων που, όπως έχουμε ήδη δει, αντέγραψαν τα της Ιδανικής Πολιτείας και πέτυχαν έτσι την επιβίωση του λαού τους, και άλλο ο ίδιος ο λαός.

Όμως... όπως θα 'λεγε και ο αείμνηστος sir Καρλ Πόππερ, άλλο η "κλειστή κοινωνία" των εβραίων κι άλλο εκείνη που ευαγγελίζονταν ο Πλάτων ή ο Χέγκελ και πραγματοποίησαν ο Χίτλερ και ο Στάλιν. Γιατί "άλλο"; Προφανώς, του "ξέφυγε" του sir. Και δεν αναφέρθηκε καθόλου στον πιο "κλειστή κοινωνία" που έχει υπάρξει ποτέ... Κι άμα δεν ξεκινήσεις την κριτική από το δέντρο που κάθεσαι...

Το ξέρω ότι έχω θέσει ένα σωρό ζητήματα, και μάλιστα άνευ των προσφιλών μου βιβλιογραφικών παραπομπών, αλλά εδώ είμαστε και θα συνεχίσουμε... Ούτως ή άλλως, οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή δεν πρόκειται να σταματήσουν. Ούτε σύντομα ούτε στον αιώνα τον άπαντα...