Το _ _ _ _ _ _ του Πλάτωνα [V] [Εισαγωγή]

Θεωρώ ότι οφείλω μερικές εξηγήσεις σε σας τους, λίγους πλην όμως πιστούς, αναγνώστες αυτής της σειράς σημειωμάτων με τον γενικό τίτλο "Το _ _ _ _ _ _ του Πλάτωνα".

Κατ' αρχάς, η λέξη που υποδηλώνεται με τις έξι παύλες αποτελείται, προφανώς, από έξι γράμματα - στα ελληνικά. Η ίδια λέξη αν γραφεί με λατινικούς χαρακτήρες θα αποτελείται από πέντε γράμματα. Ωστόσο, η λέξη δεν προέρχεται ούτε από την ελληνική γλώσσα ούτε από κάποια λατινογενή. Κάποια στιγμή -σύντομα;- θα σας την αποκαλύψω. Να υπάρχει και κάποιο σασπένς...

Όλα άρχισαν πριν από δύο περίπου χρόνια, όταν μεταξύ τυρού και αχλαδίου, μεταξύ διαφόρων ψαξιμάτων σε βιβλία και στο διαδίκτυο, "ανακάλυψα" αίφνης ότι ο γνωστός ψυχολόγος,  παραμυθολόγος και ουφολόγος Καρλ Γιουνγκ είχε εργαστεί, στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, για λογαριασμό των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών - για λογαριασμό, συγκεκριμένα, του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών (Office of Strategic Services - OSS), προδρόμου υπηρεσίας της CIA [περισσότερες πληροφορίες έχω αναφέρει εδώ και εδώ].

[Οι σχέσεις Γιουνγκ-OSS δεν θα μας απασχολήσουν περισσότερο, αφού εντάσσονται σε μία άλλη σειρά σημειωμάτων με τον γενικό τίτλο "Νέα Τάξη - Νέα Εποχή" - όπου θα χάνει η μητέρα τα τέκνα της και τα τέκνα τη μητέρα τους. Διότι, όπως ίσως δεν γνωρίζετε, οι όροι Νέα Τάξη και Νέα Εποχή σημαίνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα, έχουν κοινή προέλευση κ.ο.κ. Κάποια στιγμή, θα ανεβάσω σ' αυτές τις σελίδες και ένα άρθρο -γενική εισαγωγή στο θέμα- το οποίο είχα συγγράψει πέρυσι κατόπιν παραγγελίας γνωστού περιοδικού "έρευνας και αναζήτησης". Το περιοδικό αρνήθηκε να το δημοσιεύσει και -φυσικά;!- αρνήθηκε να το πληρώσει, με το επιχείρημα ότι επρόκειτο για βιβλιοκριτική. Ως γνωστόν, οι δημοσιογράφοι, έχουν τις χειρότερες σχέσεις με τα βιβλία... Το ίδιο άρθρο αρνήθηκαν να δημοσιεύσουν ακόμη δύο περιοδικά "έρευνας και αναζήτησης", που δεν μπήκαν καν στον κόπο να μου απαντήσουν. Όλως τυχαίως, τα τρία αυτά περιοδικά είναι εκείνα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στην Ελλάδα. Ίσως, τελικά, το άρθρο να ήταν πράγματι κακογραμμένο, και να είχαν δίκιο εκείνοι που δημοσιεύουν μόνον άρθρα επιπέδου βραβείων Πούλιτζερ ή Μπότση...]

Το ένα φέρνει το άλλο... Ανακάλυψα έκπληκτος ότι η αφρόκρεμα των Αμερικανών διανοουμένων -πολλοί από τους οποίους ήταν αυτοεξόριστοι Γερμανοί, που είχαν καταφύγει στις ΗΠΑ μετά την άνοδο των ναζί στην εξουσία- είχαν εργαστεί για τις μυστικές -και όχι μόνον- υπηρεσίες των ΗΠΑ στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Όπως καταλαβαίνετε, τα ερωτήματα που προέκυψαν δεν ήταν και λίγα. Επρόκειτο άραγε για συσπείρωση κατά του κοινού εχθρού, του ναζισμού; Προφανώς. Είχαν άραγε οι ίδιοι διανοητές στραφεί εναντίον κάθε μορφής ολοκληρωτισμού; Εναντίον, δηλαδή, και του σταλινισμού; Όχι! [Οι περισσότεροι από αυτούς ανακάλυψαν τα δεινά του σταλινισμού στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Οι... λιγότεροι δεν τα ανακάλυψαν ποτέ.]

Και το άλλο έφερε το παράλλο... Και δώστου ο καλός, πλην όμως αποτυχημένος, γραφιάς σας να διαβάζει βιογραφικά και να μένει, προϊόντος του χρόνου, ολοένα και πιο έκπληκτος. Όχι, δηλαδή, ότι ανακάλυπτε και τίποτε φοβερά μυστικά. Ως γνωστόν, τα καλύτερα φυλαγμένα μυστικά είναι τα δημόσια μυστικά. Αυτά που δεν κρύβει κανείς, αλλά για τα οποία δεν μιλάει επίσης κανείς - ή δεν του επιτρέπουν να μιλήσει.

Παράδειγμα διανοουμένου: Χέρμπερτ Μαρκούζε. Γερμανός φιλόσοφος, εγκαταστάθηκε τη δεκαετία του 1930 στις ΗΠΑ. Εργάστηκε για κάποια αμερικανική "υπερεσία" σ' όλη τη διάρκεια του πολέμου και, στη συνέχεια, μεταπήδησε στο Στέητ Ντηπάρτμεντ, όπου εργάστηκε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950. Θεωρείται ότι υπήρξε ο φιλόσοφος-επαναστάτης που άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή στα φοιτητικά -και όχι μόνον- κινήματα της δεκαετίας του 1960. Όου, μπέιμπυ, όου! Και πράκτωρ και επαναστάτης; Βέρυ τάτσινγκ, μπέιμπυ! Βέρυ τάτσινγκ!

Δεκαετία του 1960; Αν ρωτήσετε κάποιον να σας αναφέρει ένα χαρακτηριστικό αυτής της δεκαετίας, είναι πολύ πιθανόν να σας απαντήσει: Χίπις, παιδιά του λουλουδιών, make love not war.

Πότε ακριβώς πρωτοεμφανίστηκαν τα παιδιά των λουλουδιών; Τη δεκαετία του 1960 στις ΗΠΑ;

Λάθος απάντηση! Πρωτοεμφανίστηκαν την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα και το κίνημά τους άνθισε τις τρεις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Πού; Στην Κεντρική Ευρώπη! [Γερμανία, Ελβετία και αλλού...] Και δεν είχαν καμία σχέση με την "αριστεροσύνη" των χίπις. Α, μπα! Επρόκειτο για κίνημα καλογυμνασμένων κορμιών -της Άριας Φυλής-, επιστροφή στη φύση, χορτοφαγίες, πίστη σε ανατολίτικες δοξασίες και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας... Άλλαι ιστορίαι δι' αγρίους. Ιστορίαι Νέας Εποχής. Ιστορίαι Νέας Τάξης.

Και άλλες ιστορίες για αγρίους, και άλλες απορίες:

• Ο κομμουνιστής Στάλιν ήταν προφανώς σοσιαλιστής. Ο εθνικοσοσιαλιστής Χίτλερ δεν ήταν σοσιαλιστής;
• Ο Χίτλερ ήταν "δεξιός" επειδή μιλούσε για "έθνος" και "σοσιαλισμό", ενώ ο Στάλιν ήταν "αριστερός" επειδή μιλούσε για "σοσιαλισμό σε μία μόνον χώρα", και που στη συνέχεια ανακάλυψε την "Πατρίδα" στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου;
• Ποιούς ακριβώς αντέγραψαν οι ναζί όταν μιλούσαν για φυλετική καθαρότητα των Γερμανών; Πέππερ! Πέππερ!
  

Και άλλα τέτοια, ίδια και παρόμοια, για τον εικοστό αιώνα. Και για τον δέκατο ένατο. Και για τους προηγούμενους.

Και ο απορημένος γραφιάς σας βρέθηκε -γυρεύοντας απαντήσεις- να διαβάζει διάφορα "περίεργα" βιβλία ιστορίας. "Περίεργα", με την έννοια ότι πολλοί τα διαβάζουν, αλλά ελάχιστοι τα σχολιάζουν. Κι εκείνοι που τα σχολιάζουν ασχολούνται αποκλειστικά είτε με το "ψυχολογικό προφίλ" είτε με την "ιδεολογία" των συγγραφέων, και όχι με όσα ιστορικά αναφέρουν. Φυσικά, το "ψυχολογικό προφίλ" ή η "ιδεολογία" των συγγραφέων τούς απασχολεί μόνον και μόνον επειδή οι τελευταίοι αποφάσισαν να ασχοληθούν με τα συγκεκριμένα θέματα. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα είχαμε να κάνουμε με μία νορμάλ βιβλιοκριτική.

Και αίφνης, πριν από ενάμισι χρόνο, "πέφτω", για μία ακόμη φορά, πάνω στον Πλάτωνα.

Θυμάστε ασφαλώς το πρώτο σημείωμα αυτής της σειράς, όπου ο "θείος" Πλάτων μιλούσε για τον πλήρη έλεγχο κάθε όψης της καθημερινής ζωής των ανθρώπων από τους "ειδικούς της εξουσίας". Ε, λοιπόν, διάβασα την άποψη ενός μελετητή, καθ' όλα αρμόδιου και γνώστη, ότι η "ιδανική" πολιτεία του Πλάτωνα είχε εφαρμοστεί στην πράξη!

Κάποιοι "ειδικοί της εξουσίας" -ταυτόχρονα ηγέτες και αρχηγοί και φιλόσοφοι και θεολόγοι και παπάδες και νομοθέτες- μετά από προσπάθειες και προσπάθειες είχαν καταφέρει να επιβάλλουν ΤΟΝ έλεγχο [τους] στα μέλη της κοινότητάς τους. Τα υπόλοιπα συνιστούν ένα ιστορικό δράμα. Για τα απλά μέλη αυτής της κοινότητας, και για τα απλά μέλη όλων των υπόλοιπων κοινοτήτων.

Πράξεις αυτού του δράματος, θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε σ' αυτές τις σελίδες. Σκόπευα να γράψω ένα σχετικό βιβλίο, αλλά προς το παρόν [;] θα περιοριστώ σ' αυτές τις προκαταρκτικές σημειώσεις. Πρόκειται απλώς για σημειώσεις. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.

Τέλος, εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ. Τυγχάνω αντιεξουσιαστής. Ήγουν απεχθάνομαι κάθε μορφή επίγειάς τε και ουράνιας εξουσίας. Και δεν απεχθάνομαι λιγότερο τους φορείς τους...