Δικτύωμα, το:
Η λέξη «δικτύωμα» δεν υπάρχει στα λεξικά. Προφανώς [προφανώς!] μ’ αυτήν παραπέμπω στα δίκτυα [υπολογιστών], στο Διαδίκτυο, στα ρήματα «δικτυώνω» και «δικτυώνομαι» [εντάσσω κάποιον σε δίκτυο, σε οργανωμένη ομάδα ατόμων με κοινά συμφέροντα και επιδιώξεις, κατάφερε να δικτυωθεί, να αποκτήσει τις κατάλληλες γνωριμίες και να προωθηθεί ως την κορυφή]. Στα λεξικά, ωστόσο, υπάρχει η λέξη «χωροδικτύωμα» [μεγάλο σκέπαστρο από μεταλλικό πλέγμα: τα διόδια στις εθνικές οδούς καλύπτονται με χωροδικτυώματα]. Ένα καλύτερο παράδειγμα χωροδικτυωμάτων αποτελούν όλες εκείνες οι ελαφρές κατασκευές με τις οποίες μπορούμε να στεγάσουμε μεγάλους κλειστούς χώρους, αθλητικά γήπεδα για παράδειγμα, χωρίς να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε κολόνες.
Η λέξη «δικτυώματα» παραπέμπει, τελικά, σε όλα εκείνα τα οργανωμένα κυκλώματα [δίκτυα] ανθρώπων που προωθούν τα συμφέροντά τους τόσο σε έναν συγκεκριμένο –ιστορικά– χώρο [χωροδικτυώματα] όσο και σε συγκεκριμένους ιστορικά χρόνους [χρονοδικτυώματα]. Θα μπορούσε κάποιος να γράψει σελίδες επί σελίδων για τις διάφορες σημασίες και συνδέσεις αυτών των λέξεων, αλλά δεν είναι του παρόντος…
Θεαμαπάτη, η:
Για να κατανοήσετε καλύτερα το νόημα της λέξης «θεαμαπάτη», θα χρειαστεί να σας διηγηθώ μια μικρή –προσωπική– ιστορία.
Ιούλιος 1999. Καύσωνας – ή σχεδόν. Πρωί – κατά τις δέκα.
Κατηφορίζω το δεξί πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου κατευθυνόμενος προς την Ομόνοια. Στα φανάρια με την Αιόλου περνώ απέναντι και βαδίζοντας στο αριστερό πεζοδρόμιο κατευθύνομαι προς την πλατεία Κοτζιά ή Δημαρχείου ή Εθνικής Αντιστάσεως, όπως ονομάζεται σήμερα.
Εκεί, λίγο πριν από τα κεντρικά γραφεία των Ελληνικών Ταχυδρομείων, την βλέπω.
Νεαρά καλλίπυγος ύπαρξις, ενδεδυμένη με λευκό στενό και αραχνοΰφαντο παντελόνι και αντίστοιχη μπλούζα, καθώς και με αρκούντως αποκαλυπτικά έγχρωμα εσώρουχα. [Ερυθρά ή μελανά, δεν ενθυμούμαι.]
Κάτι δεν πάει καλά, στις πληροφορίες που δέχεται ο εγκέφαλός μου.
Επιταχύνω τα βήματά μου, την προσπερνώ, και ρίχνω μια ματιά στο πρόσωπό της.
Flash-ιά!
Ο όρος «θεαμαπάτη» είχε μόλις γεννηθεί…
Οι εικόνες που εξέπεμπε η καλλίπυγος νεαρά ήταν πραγματικές. Το βλέμμα της, ωστόσο, δήλωνε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι αυτές οι πληροφορίες δεν είχαν την παραμικρή αξία. Μπορούσες να τις αγνοήσεις και να προχωρήσεις χωρίς να χάσεις απολύτως τίποτα. Η χρησιμοποίηση αυτών των εικόνων για την εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων περί του ποιού του ατόμου που τις εξέπεμπε θα ήταν σκέτη ματαιοπονία. Ήταν παντελώς άχρηστες.
Πρώτος –πρόχειρος και εμπειρικός– ορισμός:
Θεαμαπάτη, η: ένα σύνολο πραγματικών εικόνων που δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα.
Προφανώς [προφανώς!] πρόκειται για μία υπερ-σύνθετη λέξη, αποτελούμενη από τις λέξεις «θέαμα» [με την γιδεμπορική (Guy Debord) έννοια του όρου: «Το θέαμα δεν είναι ένα σύνολο εικόνων αλλά μια κοινωνική σχέση μεταξύ προσώπων δια μέσου των εικόνων»] και «οφθαλμαπάτη» [«1. η κατάσταση κατά την οποία νομίζει κανείς ότι βλέπει πράγματα ανύπαρκτα ΣΥΝ. ψευδαίσθηση 2. (συνεκδ.) οτιδήποτε νομίζει κανείς ότι βλέπει, χωρίς να υπάρχει πραγματικά»].
Δεύτερος –λεξικολογικός– ορισμός:
Θεαμαπάτη, η: κατάσταση κατά την οποία νομίζει κάποιος ότι βλέπει πράγματα υπαρκτά ΣΥΝ. πραγμαίσθηση
Τρίτος –κοινωνιολογικός– ορισμός:
Θεαμαπάτη, η: η θεαμαπάτη δεν είναι απλώς ένα σύνολο πραγματικών εικόνων που δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα, αλλά μια κοινωνική σχέση μεταξύ προσώπων δια μέσου πραγματικών εικόνων που δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα.
Τέταρτος –επίσης κοινωνιολογικός– ορισμός:
Θεαμαπάτη, η: η έλλειψη επικοινωνίας συσσωρευμένη σε τέτοιο βαθμό ώστε να μετατρέπεται σε εμπόρευμα, το οποίο πολλοί πασχίζουν να αγοράσουν. Αγοράζοντάς το, ανακαλύπτουν [;] ότι δεν έχουν αγοράσει κάποιο εμπόρευμα αλλά ψήγματα ψευδούς συνείδησης [αλλοτρίωσης] τα οποία συσσωρεύουν μαζί με τα ήδη υπάρχοντα, επιτείνοντας έτσι την έλλειψη επικοινωνίας που τους χαρακτηρίζει.
Πέμπτος –επίσης κοινωνιολογικός– ορισμός:
Θεαμαπάτη, η: η αλλοτρίωση συσσωρευμένη σε τέτοιο βαθμό ώστε να μετατρέπεται σε πραγματικές εικόνες που, στην πραγματικότητα, δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα.
Ελλείψει χρόνου, και επειδή δεν θέλω να σας κουράσω περαιτέρω με το θέμα του –δεύτερου– διδακτορικού μου πάνω στην κοινωνιολογία, σας παραπέμπω σε ένα οποιοδήποτε life-style –και όχι μόνον– περιοδικό. Τώρα, αν το διαβάζετε και σε καμιά παραλία θα καταλάβετε πολύ καλύτερα τους ορισμούς που παρέθεσα.
Πλήξη…
…και κάπως έτσι οι κοινωνικές σχέσεις αφού πέρασαν από τα στάδια του «είναι», του «έχειν» και του «φαίνεσθαι» βρίσκονται σήμερα στο «θεαμαπατάσθαι»…
… εν ολίγοις «πιασ’ τ’ αυγό και κούρεφ’ το»…
Άντε, δυο ακόμα επίκαιρα παραδειγματάκια:
Παράδειγμα Ι: Τι συμπεράσματα μπορεί να βγάλει κάποιος από τις δηλώσεις κάποιας σταρλετίτσας που συνοδεύουν σε κάποιο έντυπο τις γυμνές –ή σχεδόν– φωτογραφίες της: «Κατά βάθος είναι συντηρητικό άτομο. Όταν έρθει η ώρα, θέλω να κάνω μια καλή οικογένεια με τον κατάλληλο άνθρωπο και πολλά παιδιά».
Παράδειγμα ΙΙ: Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας [οι ορισμοί είχαν πρωτοδημοσιευτεί στις 23 Ιουλίου 2003] βρέθηκε νεκρός στη Μεγάλη Βρετανία ο δρ. Ντέιβιντ Κέλι, κορυφαίος σύμβουλος της βρετανικής κυβέρνησης σε θέματα βακτηριολογικών όπλων. Τις τελευταίες ημέρες έχει ξεσπάσει ένας «άγριος πόλεμος ενημέρωσης», όπου οι μεν ζητούν την παραίτηση του Βρετανού πρωθυπουργού Τόνυ Μπλαιρ, θεωρώντας τον ηθικό αυτουργό της «αυτοκτονίας» ή της αυτοκτονίας του Ντ. Κέλι, και οι υπόλοιποι επιτίθενται στο BBC, για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε τις πληροφορίες ή τις «πληροφορίες» που είχε δώσει σε δημοσιογράφο του ο Ντ. Κέλι.
Μια γιγαντιαία επιχείρηση «θεαμεξαπάτησης» σε όλο της το μεγαλείο. Ο πλανήτης βομβαρδίζεται καθημερινά από πραγματικές πληροφορίες, σχετικά με πραγματικά γεγονότα και πραγματικές διαφωνίες, που –ωστόσο– δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα… Αφού το πραγματικό ζήτημα όσον αφορά τη μη ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ έχει περάσει σε δευτερεύουσα ή τριτεύουσα μοίρα…
